Bazen öyle oluyor değil mi? Yağmur yağmıyor da taşlar ağırlığını döküyor üstümüze.
GİDERKEN…
Giderken
toplayıp göklerini
zormuş
bir uykuyu baştan sona uyumak
kapılar aralamak açılmayan göklere
ırmaklara kapılıp derin sular aramak
toplamışken eteklerini usturuplu bir kaygıdan
toplamışken sessizliklerini
artık yavaşça çekilmeli gibi giymişken
en beyaz günlerini
ellerin öpülmemişliği
bekleme makamının bin türlü halini
giymişken ellerin…inceldiği yerde tenin
akıvermesi... toprağa ılımlı girişkenliğin
mutluluğa açılan eni konu
zormuş bir kapıyı bir daha açamamak
ömür boyu
EKO...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder